۱ – اولین اثری که از زنبور عسل بدست آمده فسیلی است متعلق به چهل میلیون سال قبل که در آن زنبور عسل در داخل صمغ درخت مبحوس شده و این فسیل در موزه زنبور عسل در شهر وایمار در آلمان نگهداری می شود ….
۲ – اولین اثر نقاشی مربوط به زنبور عسل در یکی از غارها ی اسپانیا بدست آمده که در آن شخصی را نشان می دهد که از داخل شکاف صخره های سنگی عسل بر می دارد . این اثر ۱۲۰۰ سال پیش به وسیله غار نشینان همان نقطه بر روی دیوار غار نقاشی شده و هنوز هم در آنجا به همان صورت باقی است .
۳ – آثار بدست آمده در مصر نشان می دهد که در این کشور ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح زنبور داری در کندو های گلی و سفالی رسم بوده است .
۴ – حدود ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح زنبور عسل در کشور سوئد وجود داشته . زیرا آثاری از آن در جنوب این کشور بدست آمده که فعلا در موزه تاریخ سوئد شهر استکهلم نگهداری می گردد.
۵ – ارسطو دانشمد معروف یونانی و معلم اسکندر کبیر در سال ۳۵۰ قبل از میلاد کتابی درباره زندگی زنبور عسل نوشت . این اولین کتابی است در تاریخ که درباره ی زنبور عسل نوشته شده است .
۶ – در سال ۱۸۵۱ یک آمریکائی به نام لانگستروت قابهای متحرک کندوی زنبور عسل را تعمیم داد و با این کار بزرگترین پیشرفت در تاریخ زنبور داری جهان را بوجود آورد بطوری که تمام اصول زنبور داری امروز روی =ایه هایی قرار دارند که وی ایجاد کننده اش بود .
۷ – یک کندوی خوب در فصل فعالیت شدید ( در اطراف تهران اوایل خرداد ماه ) می تواند ۸۰۰۰۰ ، کندوی متوسط ۵۰۰۰۰ زنبور داشته باشد . همین کندو معمولا در زمستان تعداد زنبور هایش به ۹۰۰۰ عدد یا کمتر تقلیل پیدا می کند .
۸ – زنبور عسل برای اینکه یک قاشق چایخوری عسلجمع کند بایستی فاصله ی برابر تهران تا برلین را طی کرده و در بین را دو میلیون بار روی گلها بنشیند .
۹ از هر ۳ گرم شهد ی که زنبور عسل از روی گلها جمع آوری می کند در کندو آنرا غلیط و تبدیل به ۱ گرم عسل می نماید . برای غلیظ کردن شهد های جمع آوری شده در روز ، زنبور عسل آنرا پس از غروب خورشید دوباره از داخل شان ها مکیده و وارد کیسه عسلی اش می کند . در آنجا کمی از آبش را جذب و مقداری دیاستاز برویش اضافه نموده ، داخل شان ها می گذارد . زنبور بعد آن را مکیده و همین عمل را تکرار می کند . این کار آنقدر ادامه می یابد تا عسل به غلظت طبیعی خود برسد . در این وقت است که به سلولی که عسل غلیظ شده در آنجا انبار شده حمل و پس از پر کردن آن سرش را با موم می پوشانند .
۱۰ – یک زنبور عسل برای تهیه یک گرم عسل بایستی روی ۶۰۰۰ تا ۸۰۰۰ گل بنشیند و برای جمع کردن یک کیلو گرم عسل معادل هفت بار دور کره زمین پرواز می کند .
۱۱- ملکه تخمهایی به وزن هر کدام ۵/۰ میلی گرم می گذارد یعنی وزن ۲۰۰۰ عدد آن فقط یک گرم می شود . این تخمها ۷۲ ساعت ( ۳ روز) پس از گذاشته شدن باز شده و لارو سفید رنگ هلالی شکلی به ورن ۳/۰ میلی گرم از آن خارج می گردد . لارو مزبور از غذا های فراوانی که فوری به وسیله زنبور های پرستار در اطرافش گذاشته می شود به مقدار زیاد خورده و بسرعت عجیبی رشد می کند ، بطوری که ۱۵۰ ساعت بعد از تولد از تخم وزنش ۵۰۰ برابر ، یعنی ۱۵۵ میلی گرم می شود . وی برای اینکه بتواند این ازدیاد حجم فوق العاده را ممکن سازد چهار بار ( یعنی روز ی یک بار) در همین مدت پوست می اندازد .
۱۲ – مدت لازم برای رشد زنبور عسل از تخم تا حشره کامل برای ۳ نوع زنبوری که در هر کندو وجود دارد به قرار زیر است .
|
نوع زنبور |
تخم |
لارو سر باز |
لارو سر بسیته |
جمع |
|
ملکه |
۳ |
۶ |
۷ |
۱۶ |
|
کارگر |
۳ |
۶ |
۱۲ |
۲۱ |
|
نر |
۳ |
۶ |
۱۵ |
۲۴ |
یعنی برای ملکه ۱۶ روز ، کارگر ۲۱ روز و نر ۲۴ روز می باشد.
۱۳ – لارو ها در روز های اول به علت رشد سریع به غذای زیادی احتیاج دارند ، به همین دلیل تعداد زیادی از پرستار ها سرشان را به داخل سلولها ئی که لارو ها در آن قرار دارند فرو برده و مواد غذایی لازم را که از غدد شیری آنها ترشح می شود به وسیله خرطوم به صورت مایع سفید رنگی در کنار لاروها می ریزند . این کار ممکن است تا ۲۰۰۰ بار در روز به وسیله زنبور ها ( البته فقط در روز های اول زندگی) تکرار گردد.
۱۴ – زنبور کارگر پس از آنکه از سلولهایش به صورت یک حشره کامل خارج شد نمی تواند فورا پرواز کند ، بلکه بایستی مدتی را داخل کندو بکار مشغول گردد . وی از سیزدهمین تا هجدهمین روز پس از تولد به وسیله غدد زیر شکمی خود صفحات مومی بسیار کوچکی ترشح می نماید که وزن یک میلیون و دویست و پنجاه هزار عدد آن یک گرم می شود . موم ترشح شده را زنبور با پاها از زیر شکم جدا کرده ، بدست ها داده و از آنجا به آرواره ها انتقال می دهد .سپس آنرا جویده و قسمتی از دیواره های شش ضلعی سلول را می سازد که بزودی محل تخم ریزی ملکه یا ذخیره گرده گل و یا عسل خواهد شد . ضخامت دیواره های این سلول در قسمت پایین یک بیستم میلیمتر و در بالا کمی بیشتر است .
۱۵ – قانون چهل روزی : مدت لازم برای تبدیل یک تخم به کارگر کامل ۲۱ روز است . کارگر کامل پس از تولد حدود ۲۱ روز هم قادر به پرواز نبوده و این مدت را باید در داخل کندو و به خدمات مختلف از قبیل تمیز کردن حفره ها ، پرستاری ، موم سازی و دفاع در مقابل حشرات خارجی بپردازد. آنگاه می تواند آوردن بار از خارج به کندو را شروع کند .
بنا بر این تخمی که از امروز گذاشته شد چهل دو روز بعد تبدیل به یک زنیور گرده یا عسل آور می شود . دانستن این مدت برای زنبوردار خیلی مهم است ، زیرا زنبور دار که وقتی تقریبی شروع شکوفه های منطقه خودش را می داند خواهد توانست ملکه های جمعیت های خود را از چهل روز پیش یا کمی زود تر با دادن شربت تحریک به تخمگذاری کند تا هنگام باز شدن شکوفه ها جمعیت قوی بوده هم عسل بیشتری به کندو بیاورد و هم گرده افشانی درختان میوه را بهتر انجام دهد .
جالب است